ΚΥΡΙΟ ΜΕΡΟΣ ΚΕΦ ΙΔ [127-134]

ΚΟΙΝΩΝΙΑ
127.
Στατιστικά στοιχεία του Ελληνισμού.
Οι Έλληνες σε όλο το κόσμο είναι περίπου πενήντα εκατομμύρια.
Στην Ελλάδα είναι μόνο δέκα.
Υπάρχουν Έλληνες σε κάθε χώρα του κόσμου.
Η Ελλάδα είναι απλά ένα πανέμορφο τοπίο με τόσο όμορφο κόσμο που τον εκμεταλλεύονται διάφορες δυνάμεις και που επιχειρούν παντοιοτρόπως  να τον αφήσουν αν είναι δυνατό χωρίς πατρίδα.

128.
Το καλύτερο που μπορεί κανείς να πει για την αστική τάξη στη Ελλάδα είναι πως τώρα πια είναι ανύπαρκτη ευτυχώς.
Έτσι έχουν ξεχωρίσει μόνοι τους οι αθώοι από τους ενόχους, τα θύματα από τους θύτες.
Πράγμα που ήταν εξαιρετικά δύσκολο στην Ελληνική κοινωνία ανέκαθεν που ο πλούσιος με το φτωχό απείχαν ελάχιστα.

129.
Οι 'Ελληνες ευγενείς είναι στην ουσία όπως πάντοτε οι άριστοι, νοικοκυραίοι από καλή οικογένεια και εστία: με μόρφωση, ήθος, δράση και εξαιρετική  παράδοση δηλαδή συνέχεια σε βάθος χρόνου και μονιμότητα σε τόπο.
Συνήθως στρατιωτικοί, επιστήμονες, δάσκαλοι, καλλιτέχνες, έμποροι, ναυτικοί.
Γλυτώσαμε από τους "Ευγενείς" που δεν γνωρίσαμε και χαρήκαμε τους ευγενείς που γνωρίζουμε.

130.
Η δεινοπάθειες δεν επέτρεψαν ούτε βιομηχανικές επαναστάσεις ούτε ανάπτυξη κοινωνικών τάξεων.
Ευτυχώς πηδήξαμε τα επώδυνα στάδια της απόλυτης αποκτήνωσης, της βεβήλωσης του περιβάλλοντος τεχνητού και φυσικού.
Ευτυχώς δεν γνωρίσαμε σοβαρή μόλυνση του περιβάλλοντος αλλά και ταξική διαφοροποίηση στη κοινωνία μέσα σε αυτό το συνονθύλευμα, η αστική τάξη υπήρξε απολύτως αδιευκρίνιστη σαν ανύπαρκτη.
Μάθαμε λοιπόν ότι όλοι μπορούν να φτάσουν στη κορυφή κι αυτό μας άρεσε πολύ.
Μετά βέβαια διαπιστώναμε ότι η κορυφή ήταν πιασμένη από τους Εφιάλτες της κρυφής αστικής τάξης.

131.
Οι αστικοποιημένοι άνθρωποι υπήρξαν λυπηρό φαινόμενο επειδή αποκόπηκαν από την ύπαιθρο και τη παραδοσιακή σύνδεση τους με τη φύση κι έτσι έχασαν τον αυθεντικό τρόπο ζωής των ελλήνων.
Ευτυχώς τελευταία λόγω συγκυριών αυτό ξανά αλλάζει κι έτσι οι αστικοποιημένοι μαλθακοί και μορφωμένοι θα γίνουν μορφωμένοι αγρότες, ψαράδες, παραγωγοί, και θα διαχυθεί η μόρφωση εκεί που ήταν άγνωστη.

132.
Ο αστικοποιημένος άνθρωπος ζει εγκλωβισμένος σε ένα τεχνητό περιβάλλον.
Δεν μπορεί  να χρησιμοποιήσει τη παραδοσιακή γλώσσα έκφρασης.
Έτσι δεν ξέρει πως να χαρεί, να γλεντήσει, να κλάψει, να εκφραστεί.
Χρησιμοποιεί έτσι ξένα πρότυπα έκφρασης που τα προσαρμόζει.
Αλλοιώνεται ο τρόπος έκφρασης, ο αστικοποιημένος άνθρωπος μένει κενός έκφρασης και ευάλωτος στη διάβρωση και την αδιαφορία ή δημιουργεί νέα ενδιαφέροντα πρότυπα σύγχρονα που εκφράζουν και αυτόν και άλλους.

133.
Ο τρόπος που αντιμετωπίζει το θάνατο η Ελληνική κοινωνία είναι πάντοτε χαρακτηριστικός.
Στα ίσια σαν κακό κλητήρα.
Η ζωή είναι γλυκιά κι ο χάροντας κακός μαντατοφόρος.

134.
Ακόμη και αντιαισθητικά ακαλαίσθητα φαινόμενα δείχνουν τη σχέση του Έλληνα με το κόσμο.
Ακόμη και στο θάνατο οι Έλληνες θέλουν να είναι άρχοντες έστω και με πολυέλαιους σε νεκροφόρες.